Haydi Kipok Okuyoruz!

Odasında Kipokluğu Var Artık

“Tanrım, bana kitap dolu bir evle çiçek dolu bir bahçe ver.”

    Konfiçyus

“Anne hadi kipok okuyalım!” Gece uyumadan önce yaptığımız son aktivite. Kitap demek istiyor ancak daha o kadarcık dilimiz dönüyor. :)

Oyuncaklardan, toplardan vazgeçirip (şaka değil yatarken topları da yanımıza alıyorduk) kitapların dünyasına ulaşmasını sağlamak kolay olmadı ama sonunda başardık. Şimdi odasının başköşesinde bir kitaplığı bile var. Onu da kendimiz yaptık ama önce kitap okumaya nasıl alıştırdığımı anlatayım.

Daha minik bir bebekken aldığım kitapların resimlerini gösterirdim ve içinde yazılanlardan ziyade onun gün içinde yaptıklarını hikayelerdim ona. Klasik anne taktikleri, yemek yemediyse “Aaaa Ahmet bugün yemeğini yememiş. O yüzden arkadaşlarıyla oynarken hemencecik yorulmuş...” gibi.

Daha da büyüdüğünde yavaş yavaş hikayeleri okumaya başladım. Sonuna kadar dinlemek istemiyordu. Sıkılıyordu hemen, “Bitti, bitti!” diye kitabın kapağını kapatıyordu. Ben de onun sevdiği objelere, hayvanlara yönelik hikayeler, masallar aldım: Barış Manço’nun “Arkadaşım Eşek” şarkısına bayıldığı için de Bremen Mızıkacıları kitabı önceliğimizdi.

Daha sonra akşamları onu hiç zorlamadan, sıkıştırmadan kitap okumasını sağladım. Nasıl mı? Ona rol-model olarak. Çünkü bu yaşlarda en çok taklit ederek öğreniyorlar. Ona hiçbir şey demeden kitabımı aldım elime oturdum karşısında okudum. Hemen dikkatini çekti ve de bir kitap alıp benim yanıma oturdu.

Bir de her AVM gezimize kitapçı ekledik. Onu kitapçıya götürüp, kendisinin bir kitap seçmesini istedim. Bazen yaşına uygun olmayan kitaplar da seçti ama hiç karışmadım. Zaten zamanı gelince onları da okuyacak. Önemli olan o kitabı seçmesi ve istemesiydi.

Kitaplığa gelince kendimiz yaptık dedim ama hepsini değil tabii, sadece kurulumunu. İnternetten aldık ve çok memnun kaldık. Hem hafif, üzerine düşürse bile ona zarar vermez, hem de rafları bezden, arada çıkarıp çıkarıp yıkayabileceğim. :)

Kitaplığı monte ettikten sonra  kitaplarını kendisinin yerleştirmesini istedim. Çok hoşuna gitti, hemen bütün kitaplarını yerleştirdi. Şimdi evimize her geleni odasına götürüp kitaplığını pardon "kipokluğunu" gösteriyor.

Haydi siz de alın elinize kitabınızı, geçin karşısına sessizce. Emin olun o sizi gözlemleyecek ve kafasına bu anı not edecek. Ve artık o da kipok okumaya başlayacak…